zaterdag 27 juni 2020

Over Jan Heijne ( De Kift)

Na het zien van het prachtige "Water Wieg me"  bleef wat Ferry Heijne vertelde over zijn vader bij me hangen. Het raakte en ontroerde me. Zijn vader die nu te oud is om nog mee te spelen en huilt bij het horen van de liedjes van De Kift. En de trots dat wat De Kift hem heeft gegeven.

Ferry maakte met De Kift in de docu 'Water Wieg Me' liedjes en teksten over de droeve  verhalen van mensen die hij spreekt en hoort.


Ik schrijf nu een gedicht n.a.v. wat ik hoorde uit het verhaal van Ferry over zijn vader, die ik vaak mocht zien en horen spelen door mijn jaren heen.

Veel dank daarvoor.

=======================

Wacht pa, ik laat je een wereld zien,
Reis nog even mee
We moeten heel t land nog door,
Verder dan Wijk aan Zee
Ga mee, 
Ah toe,
Ga nog wat langer mee.

Maar je bent als een natte pleister,
Aandrukken heeft nauwelijks zin.
'T spoor is daar, maar beister.
En dit is nog maar t begin.

Oh, ik kan je niet langer houden.
Ik ben het niet die jou verraad
Het leven plakt gewoon niet meer zo lekker aan je.
Waar t eerst met volle teugen,
nu enkel leegte laat.

Jouw vlam wordt aldoor kleiner
Maar is nog steeds niet uit
Ik zie t langzaam doven
ooit,
maar dan niet zonder geluid

Dus als jij jouw laatste adem blaast,
Dan hou ik daar een toeter voor
Dan galm jij,
Voor ons 

toch net wat langer door, 
Van oor tot oor.

Toet...

Toet? Je laat me schrikken mijn jongen.
Ik huil niet van pijn
Je ziet dan wel tranen
Omdat die er gewoon zijn.
Zoals de zon.
'Het begin'? Zeg je?
Van wat dan toch, 
van wat?
Roep geen domme dingen, 
Maar zing nog even dat.
Dat ene lied 
Dan staan wij daar
Jouw stem is wat ik hoor
Ik huil wel lieve jongen maar eigenlijk
Lach ik van oor tot oor.

Tot oor...blaas in je oor
Als laatste..
Door...

Ⓒ 26-06-2020 Marloes Loermans alias Kraaiendehaan

woensdag 3 juni 2020

Stront aan de knikker

Da mun vinger nogal meurt
Door wat net was gebeurd
Zonder dak 't in de gaten had
Er hondenshit aanzat
Ik 'm rolde richting potje
Zat daar net da dotje
Allejezus sodeflikker
Heb ik stond aan de knikker

© 03-06-2020 Marloes Loermans