Stel je voor, je hebt een heel teer, maar wel vrolijk kopje.
Gemakkelijk met twee handen te pletten.
Dat krijg je toch nooit door een bevroren stuk grond geduwd?
Gemakkelijk met twee handen te pletten.
Dat krijg je toch nooit door een bevroren stuk grond geduwd?
En toch lukt het ze elke keer weer.
Met honderden tegelijkertijd.
Met honderden tegelijkertijd.
De vorige dag zag je ze nog niet en ineens zijn ze er.
De krokussen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten